PSYCHOTERAPIA
Psychoterapia i pomoc psychologiczna indywidualna skierowana jest do osób dorosłych, które
• doświadczają długotrwałego, niesłabnącego napięcia psychicznego;
• zmagają się z zaburzeniami emocjonalnym (zaburzenia lękowe, depresyjne);
• mają trudności w zaadaptowaniu się do zmian w życiu osobistym i pracy;
• zauważają ograniczoną zdolność kontrolowania własnych myśli, emocji, zachowania;
• znajdują się w kryzysie w związku z wydarzeniami życiowymi (np. utrata pracy, śmierć bliskiej osoby, zdrada); chcą uporządkować swoje życie psychiczne;
• przeżywają dyskomfort psychiczny związany z własnymi potrzebami seksualnymi, mają trudności w zaakceptowaniu siebie, swojej płciowości lub orientacji seksualnej;
• utracili motywację do pracy, czują się wypaleni zawodowo, mają problemy egzystencjalne;
• zmagają się z takimi trudnościami jak choroby psychiczne, zaburzenia osobowości, zaburzenia emocjonalne i zaburzenia adaptacyjne;
• korzystają z psychiatry / leczenia psychiatrycznego i poszukują niefarmakologicznych metod leczenia;
• doświadczają trudności w relacjach interpersonalnych
• doświadczają dyskryminacji
• chcą poprawić swoje relacje w związku
• chcą przygotować się do coming out’u
• mają trudność z określeniem własnej orientacji seksualnej bądź nie akceptują jej
• podejrzewają, że mogą mieć zaburzenia erekcji (niepełna, zanikająca, brak erekcji), zaburzenia wytrysku (przedwczesny, opóźniony, brak wytrysku), zaburzenia popędu seksualnego (wzmożony, obniżony), bolesne stosunki płciowe, problem lub niemożność odbycia stosunku płciowego, brak orgazmu lub trudności w jego osiągnięciu, problemy z tożsamością płciową.
• a także którzy nie potrafią nazwać tego, co przeżywają i chcą porozmawiać o tym z psychologiem.
Poradnictwo psychologiczne i psychoedukaacja to interwencja, na których opiera się psycholog. Poprzez zachęcanie do rozmowy i dzięki wynikającej z niej redukcji trudności w radzeniu sobie z problemami życiowymi oraz na adaptacji do określonej sytuacji. Psychoterapia natomiast ma na celu trwałe zmiany w osobowości. Intensywność sesji zależy od indywidualnych potrzeb klienta i oceny terapeuty. Sesje trwają 50 minut.
Zazwyczaj sesje psychoterapii odbywają się raz lub dwa razy w tygodniu i trwają 50 minut. W zależności od tego z czym zgłasza się osoba, proponuje mniej lub bardziej intensywną pracę terapeutyczną. Pierwsze 2-3 spotkania poświęcone się na poznanie osoby, ocenę jego potrzeb i zebranie wywiadu. Na podstawie tych informacji proponuje rodzaj dalszej pracy oraz jej intensywność. Psychoterapia ma za zadanie poprawę zdrowia psychicznego pacjenta. Opiera się na pogłębionej pracy i wykorzystuje techniki klaryfikacji, konfrontacji oraz interpretacji. Założenie, że część naszego funkcjonowania psychicznego nie jest świadoma jest charakterystyczne dla psychoterapii w tym nurcie i odróżnia ją innych metod pracy psychoterapeutycznych. Poprawa funkcjonowania osoby zadziewa się dzięki uświadomieniu sobie mechanizmów funkcjonowania psychicznego, które dotychczas pozostawały w sferze nieuświadomości, a następnie ich przepracowaniu w bezpiecznej relacji terapeutycznej.
Jest szczególną formą pomocy psychologicznej. Adresatami są osoby dorosłe. Poprzez otoczenie pacjentów profesjonalną opieką zyskują oni możliwość obejrzenia siebie i swoich problemów na tle innych ludzi, którzy także przeżywają trudności. Udział w grupie może pokazać uczestnikom, iż procesy, których są częścią, kryzysy czy trudne sytuacje zadziewają się w podobny sposób u wielu osób. Poznanie członków grupy pozwala na zobaczenie, że przeżywali oni podobne, traumatyczne zdarzenia, konflikty wewnętrzne lub po prostu nie radzili sobie z emocjami. Kontakt z innymi osobami będącymi w trudnej sytuacji pozwala zmniejszyć poczucie osamotnienia. Grupa liczy 6-9 osób. Sesje odbywają się raz w tygodniu, trwają 1,5 godziny.
Terapia przeznaczona jest dla osób mających poczucie, że:
- chcą lepiej poznać siebie, swoje zachowania, myśli, uczucia, zasady funkcjonowania
- nie radzą sobie w kontaktach z innymi ludźmi, chcą polepszyć relacje z nimi
- mają trudności adaptacji w nowym otoczeniu
- chciałyby dowiedzieć się, jak postrzegane są przez otoczenie
- czują się osamotnione i zagubione
- przeżywają depresję, obniżony nastrój
- cierpią z powodu dolegliwości zdrowotnych o podłożu psychosomatycznym (kłucia serca, częste bóle głowy, brzucha, kłopoty ze snem itp.)
- mają objawy nerwicowe
- przeżywają lęki, fobie, stres, wypalenie zawodowe
- mają obsesyjne myśli oraz kompulsywne zachowania.
Terapia par
Psychoterapia par ma na celu przede wszystkim:
- pomoc parze w rozpoznaniu źródeł konfliktu;
- pomoc w konstruktywnym rozwiązaniu konfliktu;
- poprawę wzajemnej komunikacji werbalnej (aby zapobiec dalszym nieporozumieniom) oraz niewerbalnej (aby łatwiej i bardziej jednoznacznie wyrażać uczucia);
- pomoc partnerom w uświadomieniu sobie wzajemnych oczekiwań;
- pomoc w podjęciu decyzji o kontynuowaniu związku lub rozstaniu się (uwaga: odpowiedzialność za tę decyzję leży wyłącznie po stronie małżonków/partnerów);
- pomoc w określeniu zasad funkcjonowania związku, pełnienia ról.
Pracuję ze związkami osób różnych wyznań, orientacji seksualnych, wartości, narodowości.